Discriminatie is heel sluimerend in de samenleving aanwezig. Het ligt niet meer zo direct op de voorgrond zoals vroeger toen zwarte mensen in de bus op moesten staan voor blanken. Toch is het nog aanwezig in de hedendaagse maatschappij. Mensen hebben vooroordelen, die kunnen hardnekkig zijn en als een bepaalde groep eenmaal een etiket opgeplakt heeft gekregen dan is dit moeilijk te veranderen. Ook werkgevers laten zich tijdens werving en selectieprocessen regelmatig leiden door stereotypen en vooroordelen over groepen. Zo kan een werkgever discrimineren op huidskleur, geslacht, afkomst, geaardheid en leeftijd.
Discriminatie vindt overal in de wereld plaats ook al is het in ieder land net iets anders. In ieder land zijn de allochtonen de ‘buitenbeetjes’. Door middel van ervaring en/of opvoeding vormen mensen vooroordelen waaruit ze gaan discrimineren. Zo kan je persoonlijk worden gediscrimineerd doordat je bijvoorbeeld een handicap hebt. Maar je kan ook als groep worden gediscrimineerd, bijvoorbeeld een groep alternatievelingen op de middelbare school. Ook kan je als gehele bevolkingsgroep over 1 kant worden gescheerd en gediscrimineerd.
Discriminatie is niet op te lossen. Het wordt je aangeleerd. Iemand die onrechtvaardig wordt behandelt reageert daar dan weer op. Je gaat je er naar gedragen of je gaat zelf discrimineren. Wel kan je proberen het zoveel mogelijk tegen te gaan. Een probleem zoals discriminatie kan je ‘op lossen’ door middel van aangifte doen of hulp zoeken op websites. Op die websites kan je hulp krijgen als je wordt gediscrimineerd. Het slachtoffer krijgt tips over zelfverdediging. In feiten los je discriminatie dus helemaal niet op, je leert mensen alleen leven met het probleem en de angst.
Wat al een betere ‘oplossing’ is, is de mensen confronteren met discriminatie. Dit doen ze in ‘het grote discriminatie experiment’ van BNN. Dit experiment is jaren lang uitgevoerd door Jane Elliot in Amerika. Hierbij worden mensen verdeeld in 2 groepen op basis van hun oog kleur. De blauwogige deelnemers beseffen dat ze onrechtvaardig worden behandelt maar worden daar onzeker van en boos. De bruinogige groep kijkt toe en neemt het niet op voor de blauwogen. Hierdoor wordt bewustzijn gecreëerd. Zowel bij de blauwogen als bij de bruinogen. De blauwogen realiseren hoe zwaar het is om gediscrimineerd te worden en dat ze het zelf onbewust ook doen. De bruinogigen realiseren dat ze helemaal niet opkwamen voor de blauwogen en snappen op die manier meer de kant van omstanders die niet opkomen voor mensen die achtergesteld worden. Op die manier schud je de mensen wakker die mee doen aan het experiment en de mensen die het experiment bekijken. Op die manier voorkom je hopelijk discriminatie later bij sollicitaties. Het probleem is dat je ook dit niet weet.
("Het Grote Racisme Experiment Van BNN." Shownl RSS. N.p., 05 Nov. 2013. Web. 01 Jan. 2014.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten